Achtergrond

Een chordoom is een zeldzame kwaadaardige tumor die ontstaat in de wervelkolom. Deze tumoren worden beschouwd als een vorm van sarcoom.

Chordomen komen het meest voor in het sacrale gebied van de wervelkolom, dat zich bevindt aan de basis van de ruggengraat ter hoogte van je stuitje. Ze kunnen ook voorkomen in andere delen van de wervelkolom, zoals het schedelbasisgebied. Over het algemeen groeien chordomen langzaam en manifesteren ze zich meestal bij volwassenen tussen de leeftijd van 40 en 70 jaar.

Chordomen ontstaan uit de restanten van de notochord, een structuur die zich tijdens de embryonale ontwikkeling vormt en later uitgroeit tot de wervelkolom. Er kunnen enkele cellen van de chorda dorsalis achterblijven in het lichaam. Als in deze cellen een fout in het DNA ontstaat, kan een chordoom ontstaan.

Symptomen

Als je onderstaande klachten hebt, is er meestal een andere oorzaak voor je klachten. De klachten zijn dus niet erg specifiek voor een chordoom. Als je klachten hebt die door een chordoom kunnen komen of als je je zorgen maakt of iets niet vertrouwt, maak dan altijd een afspraak met je huisarts.

• Pijn. Pijn op de plek van de tumor.
• Zwelling. Er kan zwelling zijn op de plek van de tumor, de zwelling kan toenemen in grootte.
• Gevoelloosheid, tintelingen of zwakte in je armen of benen

Diagnose

Een van de eerste onderzoeken die je krijgt als er iets aan de hand lijkt met je bot, is een röntgenfoto. Op een rontgenfoto is de afwijking alleen niet altijd goed te zien. Een MRI-scan is het meest geschikte onderzoek voor de beoordeling van een tumor in de wervelkolom of het bekken.

• Röntgenfoto. Op een röntgenfoto is te zien of er een tumor in het bot zit, of als er iets anders aan de hand is.
• MRI-scan. Na de röntgenfoto krijg je bijna altijd een MRI-scan. Op de scan kan de radioloog precies zien waar de tumor in het bot zit en hoe uitgebreid hij is. Dit is belangrijk om te weten voor de behandeling.
• CT-scan. Soms vraagt de arts ook een CT-scan aan. Bijvoorbeeld als je bot gebroken is of als het bot is aangetast door de tumor. Met een CT-scan kan de arts de kwaliteit van het bot goed beoordelen.
• PET/CT. Voor het vaststellen van uitzaaiingen kan een PET/CT worden gemaakt. Eventuele uitzaaiingen kunnen doormiddel van een speciale camera worden aangetoond. Vaak wordt het onderzoek gecombineerd met een gedetailleerde CT-scan van je lichaam.
• Biopsie. Als je een verdenking op een chordoom hebt, doet de arts altijd nog een biopsie. De arts haalt een stukje van de tumor weg om te laten onderzoeken. Het onderzoek doet de patholoog. Na het onderzoek is het zeker of het om een chordoom gaat.

Behandeling

Bij een chordoom krijg je bijna altijd een operatie of bestraling en soms een combinatie van die twee. De precieze behandeling hangt af van verschillende factoren, zoals de grootte en locatie van de tumor. Ook is het belangrijk of er uitzaaiingen zijn.

De meest voorkomende behandeling van een chordoom is:

• Operatie. Dit omvat het verwijderen van de tumor en een deel van het omliggende weefsel om ervoor te zorgen dat alle kankercellen zijn verwijderd.
• Bestraling. Bestralingstherapie kan ook een behandeling zijn voor een chordoom. Met name ook wanneer de tumor op een plek zit waar de orthopeed niet bijkan met een operatie.

Behandel resultaat

De prognose van een chordoom kan variëren afhankelijk van verschillende factoren, zoals de locatie en grootte van de tumor, de uitbreiding naar omliggende structuren, de mate van tumorweefsel dat succesvol kan worden verwijderd en de aanwezigheid van uitzaaiingen. De vooruitzichten bij een chordoom verschillen dus erg per persoon.

Na de behandeling blijf je nog een lange tijd onder controle bij je arts. Tijdens de controle controleerd de arts je herstel en krijg je regelmatig een MRI-scan om te kijken of de tumor niet terugkomt. Ook krijg je regelmatig een CT-scan van je longen, om te kijken of er geen uitzaaiingen zijn in je longen.